Lekker luieren aan het strand

10 juni 2019 - Sámara, Costa Rica

We werden heerlijk wakker. Ik ben van de kleine zachte kussens waar ik mijn arm onder kan steken en ik ben niet zo van de hele dikke kussens waarbij je eigenlijk alleen op je zij kan liggen. Het bed lijkt wel twee meter breed en met die warme avonden is dat zalig immers je wilt liefst zoveel mogelijk ruimte en ver van een ander plakkerig lichaam liggen.

Rond half elf was het eb en er lag een groot strand voor ons. Hier en daar zitten mensen en het is nauwelijks te vergelijken met de drukte op Zandvoort. Het zand boven de vloedlijn is wat grof met zwarte spikkeltjes (vulkanisch materiaal). Een parasol en twee stoelen en wij waren gelukkig. Koerier voor Sarajevo uitgelezen, een stuk over het strand gestruind en ieder is wel een paar keer in het water gestapt. Dat is overigens warmer dan alle zwembaden tot nu toe. Zo nu en dan spatterde het en heb ik mijn dwarsligger weggelegd. Gedurende de hele dag hingen zwangere wolken boven het land maar pas die nacht heeft het geregend.

De regen heeft ons tot nu toe nooit gehinderd en volgens mij is het ook droger dan men hier gewend is.

Honden lopen hier los en eentje is heel gek op golven. Volgens mij heeft die hond de hele dag in de branding gespeeld. Er is een relatief groot deel van het strand dat heel vlak afloopt en daar schiet het einde van de branding vaak ver door. Ik weet niet wat hij zag maar als er weer een golf over het terugtrekkende water bewoog, dan sprong die vrolijk omhoog en dat kon hij eindeloos herhalen.

Wat zou ik nog verder doen? Er lagen surfplanken en van die open kano’s (BIC’s). Kanoën lijkt niet zo spannend maar met de golven zou dat ook wel leuk zijn. Ik heb nog nooit gesurft maar ik zag dat zoveel mensen er moeite mee hebben om vanuit de liggende houding te gaan staan en ik vroeg mij af of ik dat beter zou doen.

Toch maar voor de kano gekozen in de veronderstelling dat ik daar ook mee op de golven kon surfen. De man deed nog even moeilijk, volgens hem waren de golven te hoog maar dat leek mij nou net de lol. Het kostte weinig moeite om door de branding heen te komen. Je krijgt inderdaad wat water over je heen maar dat loopt gelijk weer weg. In de verte lag nog een eiland maar dat bleek toch te ver en daar zag ik nog een vervaarlijke branding, waarschijnlijk rotsen. Terug richting het strand en eens kijken wat ik met de branding kon doen.

Dat viel niet tegen. Ik moest even uitzoeken welk golf inderdaad tot iets moois zou uitgroeien en hoeveel tijd van de te voren je moest aanzetten. De eerste keer ging relatief goed maar kano kwam dwars op de golven te liggen en toen was er geen houden aan. Enige zorg was dat ik de kano niet tegen mijn hoofd aan kreeg. De volgende keren ging het steeds beter. De boeg heeft de neiging om naar beneden te richten dus ik hing alle macht naar achteren met mijn hoofd min of meer in de overslaande golf. Het was eigenlijk opwindender dan het abseilen. Ik kwam met een gelukzalig gezicht uit het water.

Die avond weer bij ons stekje van gisteren gegeten, direct aan het strand. Je ziet gezinnen, groepen van meiden en oudere stellen als wij. Een wat oudere ober was een uitermate vriendelijk man die op ons verzoek wat gerechten liet aanpassen waarmee we de volgende mooie dag weer afsloten.

Foto’s